Buurtkrant Jordaan & Gouden Reael, Jaargang 13 nummer 5, Okt/Nov 2015

Stap eens in een ander bootje!
…moeten de eigenaren van ‘Rederij De Jordaan’ gedacht hebben. We hebben het over Miloe van Bodegraven en Reinhard Spronk, trotse bezitters van een nieuwe, groene rederij die Amsterdam rijk is geworden, na het vorig jaar openbreken van de Amsterdamse rondvaartmarkt.

Wanneer begin 2014 de gemeente Amsterdam nieuwe vergunningen uitgeeft voor de beroepsvaart, met name voor nieuwe en schone initiatieven, grijpen zij hun kans. Opeens was daar de mogelijkheid om een eigen rederij te beginnen: een droom als je van varen houdt. Daarom deden ze met twee boten mee aan de loterij voor de exploitatievergunningen en wonnen twee van de tien vergunningen die te vergeven waren. en met twee boten heb je een rederij, zo simpel is dat! Ze hadden gedacht dat er ‘nog heel wat water door de grachten moest’ alvorens hun droom uit zou komen, maar het ging ze voor de wind. en zo lieten zij hun twee historische salonboten, Farahilde en Welmoed, ombouwen tot elektrische fluisterboten.

ik vraag aan reinhard of dit een bewuste keuze was om ook iets te doen, al is het natuurlijk maar een fractie, aan de enorme uitstoot van het Amsterdamse fijnstof en de luchthaven Schiphol (aan- en vaak over de stadsgrenzen) of was het alleen een toevallige bijkomstigheid? reinhard stelt dat het milieu ze zeker aan het hart gaat en vertelt dat het de bedoeling is dat in 2020 alle rondvaartboten een elektrische, stille motor hebben. Op den duur zal deze gemeentelijke maatregel wel een opluchting zijn voor alle bewoners aan de Amsterdamse grachten, zowel qua geluid als wat betreft de luchtkwaliteit.

Dat zij hart hebben voor hun zaak blijkt ook uit de kwaliteit die zij willen leveren en de keuzes die zij maken. De echte glazen, in plaats van plastic bekertjes, de mooie leren hoezen van de kussens, de koperen koelbekers tot aan heerlijke taarten, gebakken door de buurvrouw. Deze rederij levert haar diensten vanuit liefde en duurzaamheid en wil dat haar gasten vooral daarom terug gaan komen.

De reder vist nog een plastic tas uit het water, want die mag niet in de schroef gaan zitten en meldt dat er op sommige dagen wel heel veel afval in de grachten drijft. Vanuit de gemeente wordt gekozen voor meer toerisme, maar tegelijkertijd probeert men het hier en daar wel leefbaar te houden. en dat is belangrijk, want het is een feit dat er steeds meer Amsterdammers klagen over de enorme toename in drukte van vooral toeristen. Aan de andere kant is het mooi om te zien dat er kleine ondernemers zijn die daar bewust en duurzaam mee omgaan en zo de stad voorzien van bijzondere, kleinschalige en warm menselijke attracties. “Men komt hier vanuit het buitenland om te kijken hoe Amsterdam dat toch doet, met wonen, werken, fietsers, water enz. We hebben een voorbeeldfunctie”, aldus de schipper.

Nou, zij doen dat goed! en zo kan het gebeuren dat je op een mooie avond, zo rond een uur of elf, wanneer al het geronk en gestamp van de rondvaartboten, even is verstomd, je in de stille boot Welmoed of Farahilde over de herengracht vaart en omgeven wordt door de honderden lichtjes aan de bruggetjes… Dan kan zich een magisch moment aan je ontvouwen en is Amsterdam werkelijk de mooiste stad van de wereld.

Simone Bosch
Gouden Reael